۲۳۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۰۶۲

زآفتاب مهر او تابنده ام
پادشاهی می کنم تا بنده ام

صورتم پرگار و معنی نقطه ای
این حروف از لوح دل خواننده ام

مستم از جام می ساقی عشق
مجلس عشاق را فرخنده ام

تا به اسما و صفاتش عارفم
از حضور ذات او وامانده ام

عاشق و معشوق ما هر دو یکی است
نعمت الله را چنین داننده ام
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.