هوش مصنوعی:
شاعر خود را فردی آزاده و عاشق معرفی می‌کند که در خرابات (محل عیاشی و می‌نوشی) زندگی می‌کند. او از زهد و درویشی دوری می‌جوید و خود را سلطان خرابات و سید عشاق می‌داند. او ادعا می‌کند که آینه‌ای برای ذات الهی است و صفات خدا را در خود می‌بیند. این متن بیانگر عرفان و شراب‌خواری عارفانه است.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و اشاره به شراب‌خواری ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب یا نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۱۰۸۱
من رند خراباتم ایمن ز کراماتم
در گوشهٔ میخانه دائم به مناجاتم
سر حلقهٔ رندانم ساقی حریفانم
نه زاهد و درویشم ، سلطان خراباتم
من آینهٔ اویم ، در آینه او جویم
از ذوق سخن گویم آسوده ز طاماتم
خواهی که صفات او در ذات یکی بینی
مجموع صفاتش بین در آینهٔ ذاتم
من سید عشاقم بگزیدهٔ آفاقم
در هر دو جهان طاقم اینست کراماتم
در گوشهٔ میخانه دائم به مناجاتم
سر حلقهٔ رندانم ساقی حریفانم
نه زاهد و درویشم ، سلطان خراباتم
من آینهٔ اویم ، در آینه او جویم
از ذوق سخن گویم آسوده ز طاماتم
خواهی که صفات او در ذات یکی بینی
مجموع صفاتش بین در آینهٔ ذاتم
من سید عشاقم بگزیدهٔ آفاقم
در هر دو جهان طاقم اینست کراماتم
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۰۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
