هوش مصنوعی: این متن عرفانی و عاشقانه، بیانگر وحدانیت و یگانگی خداوند و بی‌خبری از هر چیز جز اوست. شاعر با تاکید بر نادانی خود در برابر عظمت الهی، از عقل و گفتگو دوری می‌جوید و خود را مست و عاشق می‌خواند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای سنین پایین‌تر دشوار می‌باشد.

غزل شمارهٔ ۱۱۰۶

حضرتی غیر او نمی دانم
گر تو دانی بگو نمی دانم

هر که گوید که غیر او باشد
مشنو از وی بگو نمی دانم

عین او را به عین او جویم
به از این جستجو نمی دانم

می خمخانه پاک می نوشم
کوزه ای یا سبو نمی دانم

برو ای عقل و گفتگو بگذار
مستم و گفتگو نمی دانم

هو هو لا اله الا هو
من چه گویم جز او نمی دانم

سید عاشقان یک رویم
عاقلانه دو رو نمی دانم
وزن: مفعول مفاعلن مفاعیلن (هزج مسدس اخرب مقبوض)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۰۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۰۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.