هوش مصنوعی:
این متن درباره عشق سوزان و تأثیر آن بر عشاق است. شاعر از آتشی درون خود سخن می‌گوید که همیشه در حال سوختن است و عقلها را در برابر عشق ناتوان می‌داند. عشق باعث می‌شود جگر عشاق مانند خرقه‌ای بسوزد.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌های عاطفی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با این مفاهیم ارتباط برقرار کنند.
غزل شمارهٔ ۲۰۸۷
بگویم مثالی ازین عشقِ سوزان
یکی آتشی درنَهانَم فُروزان
اگر می‌بِنالَم، وَگَر می‌نَنالَم
به کار است آتش به شب‌‌ها و روزان
همه عقلها خِرقه دوزند، لیکِن
جِگَرهایِ عُشّاقْ شُد خِرقه سوزان
یکی آتشی درنَهانَم فُروزان
اگر می‌بِنالَم، وَگَر می‌نَنالَم
به کار است آتش به شب‌‌ها و روزان
همه عقلها خِرقه دوزند، لیکِن
جِگَرهایِ عُشّاقْ شُد خِرقه سوزان
وزن: فعولن فعولن فعولن فعولن (متقارب مثمن سالم)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۰۸۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۰۸۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
