هوش مصنوعی:
این متن بیانگر وابستگی همه چیز به خداوند است و اینکه تمام نعمت‌ها و دارایی‌ها از جانب اوست. همچنین، به رابطه انسان با خدا و پذیرش دردها و نعمت‌ها به عنوان بخشی از اراده الهی اشاره دارد.
رده سنی:
15+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد و نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
غزل شمارهٔ ۱۱۵۶
هرچه داریم از خدا داریم
از خدایست هرچه ما داریم
گرنه از حضرت خداوند است
آنچه داریم از کجا داریم
موج بحریم و عین ما آب است
موج از بحر چون جدا داریم
ساغر درد و درد می نوشیم
بی تکلف نگر دوا داریم
نعمت الله عطای بار خداست
خوش عطائی که از خدا داریم
از خدایست هرچه ما داریم
گرنه از حضرت خداوند است
آنچه داریم از کجا داریم
موج بحریم و عین ما آب است
موج از بحر چون جدا داریم
ساغر درد و درد می نوشیم
بی تکلف نگر دوا داریم
نعمت الله عطای بار خداست
خوش عطائی که از خدا داریم
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۱۵۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۱۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
