هوش مصنوعی:
این متن عرفانی از نعمت الله، به زیبایی وحدت وجود و تجلی حق در همه چیز اشاره دارد. شاعر از خواننده می‌خواهد تا با نگاهی عمیق، وحدت در کثرت را ببیند و عشق الهی را در همه موجودات مشاهده کند. او همچنین به اهمیت خودشناسی، می‌نوشی عرفانی و دیدار عاشق و معشوق در یکجا تأکید می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن، برای درک و تجربه نوجوانان و بزرگسالان مناسب است. این اشعار نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات عرفانی دارند که معمولاً در سنین پایین‌تر کمتر یافت می‌شود.
غزل شمارهٔ ۱۲۴۹
موج دریا را به عین ما ببین
آب را در موج و در دریا ببین
جامی از می پر ز می بستان بنوش
ذوق سرمستان بیا از ما ببین
آینه بردار و خود را می نگر
صورت و معنی بی همتا ببین
می نماید آن یکی در هر یکی
آن یکی با هر یکی یکتا ببین
عاشقانه صحبتی با ما بدار
عاشق و معشوق را یک جا ببین
دیگران بینند او را در بهشت
تو بیا گر عارفی اینجا ببین
نعمت الله در همه عالم یکی است
آن یکی تنهای با تنها ببین
آب را در موج و در دریا ببین
جامی از می پر ز می بستان بنوش
ذوق سرمستان بیا از ما ببین
آینه بردار و خود را می نگر
صورت و معنی بی همتا ببین
می نماید آن یکی در هر یکی
آن یکی با هر یکی یکتا ببین
عاشقانه صحبتی با ما بدار
عاشق و معشوق را یک جا ببین
دیگران بینند او را در بهشت
تو بیا گر عارفی اینجا ببین
نعمت الله در همه عالم یکی است
آن یکی تنهای با تنها ببین
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۲۴۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۲۵۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
