باده می نوش و جام را می بین
خلق را مظهر خدا می بین

قدمی نه به خلوت درویش
پادشه همدم گدا می بین

ای که گوئی کجا توانم دید
دیده بگشا و هر کجا می بین

نور چشمست و در نظر پیداست
نظری کن به چشم ما می بین

نالهٔ زار مبتلا بشنو
حال مسکین مبتلا می بین

دُرد دردش مدام می نوشم
همدم ما شو و دوا می بین

نعمت الله را به دست آور
سید و بنده را بیا می بین