هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی است که به جستجوی حقیقت و معنا در زندگی می‌پردازد. شاعر از مخاطب می‌خواهد تا در دل بحر وجود به دنبال گوهر حقیقت بگردد، عقل را کنار بگذارد و عشق را برگزیند، و در راه رسیدن به معشوق از هیچ فداکاری دریغ نکند. همچنین تأکید می‌شود که اگر به دنبال هدایت هستی، باید از راهنمایانی از خاندان پیامبر پیروی کنی.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی موجود در متن برای درک و تجزیه و تحلیل نیاز به بلوغ فکری دارد که معمولاً از سنین نوجوانی به بعد شکل می‌گیرد. همچنین ممکن است برخی از اشارات عرفانی برای کودکان قابل درک نباشد.

غزل شمارهٔ ۱۳۲۶

در دل دریا دلی گوهر بجو
از چنان بحری چنین جوهر بجو

جوهر دُر یتیم از ما طلب
خوش درآ در بحر ما گوهر بجو

عقل مخمور است ترک او بکن
عاشق سرمست جان پرور بجو

گر انا الحق گفته ای منصوروار
بر سر دار فنا سرور بجو

ور بسوزندت در آتش خوش بسوز
وانگهی آن سر ز خاکستر بجو

جان فدا کن حضرت جانان طلب
دل به دلبر ده از او دلبر بجو

گر به راه نعمت الله می روی
رهبری از آل پیغمبر بجو
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۲۵
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.