هوش مصنوعی:
این متن عاشقانه و عرفانی، از زبان شاعری است که از عشق و ذوق معنوی سخن می‌گوید. او از شنیدن ناله‌های عاشقان، حالات میخانه و ساقی، و زیبایی‌های طبیعت مانند بلبل و گلستان یاد می‌کند و مخاطب را به غنیمت شمردن لحظات و گوش دادن به اسرار عشق دعوت می‌کند.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مضامین عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و احساسی داشته باشد. همچنین، اشاره‌های غیرمستقیم به مفاهیم مانند میخانه و ساقی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامناسب باشد.
غزل شمارهٔ ۱۳۴۱
آه دلسوز عاشقان بشنو
نالهٔ جان بیدلان بشنو
سخنی خوش به ذوق می گویم
از سر ذوق یک زمان بشنو
سرّ ساقی و حال میخانه
با تو گویم یکان یکان بشنو
ذوق آب حیات اگر داری
نوش کن جام می روان بشنو
باز گلبانگ بلبل سرمست
از گلستان برآمد آن بشنو
مکن از عاشقان کنار ای دل
هست رازی درین میان بشنو
نعمت الله را غنیمت دان
با تو گفتم ز جان به جان بشنو
نالهٔ جان بیدلان بشنو
سخنی خوش به ذوق می گویم
از سر ذوق یک زمان بشنو
سرّ ساقی و حال میخانه
با تو گویم یکان یکان بشنو
ذوق آب حیات اگر داری
نوش کن جام می روان بشنو
باز گلبانگ بلبل سرمست
از گلستان برآمد آن بشنو
مکن از عاشقان کنار ای دل
هست رازی درین میان بشنو
نعمت الله را غنیمت دان
با تو گفتم ز جان به جان بشنو
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۴۰
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
