هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از مخاطب می‌خواهد که از گفتن سخنان بیهوده و غیرمنطقی پرهیز کند، به جای پرداختن به امور بی‌ثمر، به زیبایی‌های حقیقی توجه کند و در مجالس دوستانه تنها از چیزهای لذت‌بخش مانند شراب صحبت کند. همچنین تأکید می‌کند که به جای حرف‌های بی‌اساس، از دیده و حال بگوید و به جمال سید (احتمالاً اشاره به معشوق یا شخصی مقدس) توجه کند و از اسرار الهی سخنی به میان نیاورد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد. همچنین ممکن است اشاره‌های غیرمستقیم به مفاهیمی مانند شراب (که در ادبیات عرفانی نماد عشق الهی است) برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد.
غزل شمارهٔ ۱۳۵۷
برو ای عقل بس محال مگو
بگذر از دهر و از خیال مگو
سر آبی تو از سراب مپرس
عین بحری سخن ز آل مگو
با حریفان مست مجلس ما
جز حدیث می زلال مگو
سخن از دیده گو اگر گوئی
خبر از حال گو ز قال مگو
از همه رو جمال سید بین
دم مزن سِر ذوالجلال مگو
بگذر از دهر و از خیال مگو
سر آبی تو از سراب مپرس
عین بحری سخن ز آل مگو
با حریفان مست مجلس ما
جز حدیث می زلال مگو
سخن از دیده گو اگر گوئی
خبر از حال گو ز قال مگو
از همه رو جمال سید بین
دم مزن سِر ذوالجلال مگو
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۵۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
