هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه از عشق و اشتیاق شدید سخن می‌گوید. شاعر خود را مانند پروانه‌ای می‌داند که در آتش عشق سوخته است. او از آموختن عشقبازی از معشوق و فداکاری‌های خود در این راه می‌گوید. همچنین به نعمت‌های عشق اشاره کرده و از دل‌بستگی عمیق خود به معشوق سخن می‌راند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین برخی اشارات به مفاهیم عرفانی و احساسات شدید عاشقانه وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.
غزل شمارهٔ ۱۳۸۴
عشق او شمع خوشی افروخته
جان من پروانهٔ پر سوخته
عشقبازی کار آتش بازی است
او چنین کاری مرا آموخته
چشم بندی بین که نور چشم من
رو گشوده دیده‌ام را دوخته
سود من بنگر که سودا کرده‌ام
می خریده زاهدی بفروخته
نعمت او نعمت‌اللّه من است
دل چنین خوش نعمتی اندوخته
جان من پروانهٔ پر سوخته
عشقبازی کار آتش بازی است
او چنین کاری مرا آموخته
چشم بندی بین که نور چشم من
رو گشوده دیده‌ام را دوخته
سود من بنگر که سودا کرده‌ام
می خریده زاهدی بفروخته
نعمت او نعمت‌اللّه من است
دل چنین خوش نعمتی اندوخته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۳۸۳
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۳۸۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
