۲۳۰ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۴۲۰

در شهادت شاهدی از غیب بی عیب آمده
این چنین شادی خوش بی عیب از غیب آمده

در گلستان غنچهٔ گل در هوای روی او
پیرهن بدریده و بی دامن و جَیب آمده

آن معانی بدیع او بدیع دیگر است
زان که بر وی این کلام الله بی رَیب آمده

نو عروس فکر بکرم شاهدی بس دلکش است
در مشاهد شاهدی می خواهد از غیب آمده

در جوانی نعمت الله با سواد و معرفت
این زمان باز آمده پروانه با شیب آمده
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۴۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۴۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.