۲۳۵ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۵۰۷

عشق جانان اگر به جان داری
حاصل عمر جاودان داری

مهر پاک است و مهر آل عبا
خوش نشانیست گر نشان داری

آفتابیست نور او پیدا
نتوانی که آن نهان داری

عقل بگذار و عاشقانه بیا
میل اگر سوی عاشقان داری

گر نداری تو آن نداری هیچ
همه داری اگر تو آن داری

آن میان در کنار اگر خواهی
بنهی هر چه در میان داری

خوش حضوریست صحبت سید
بهتر از لذت جهان داری
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۰۶
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۰۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.