۲۶۱ بار خوانده شده

غزل شمارهٔ ۱۵۳۹

تا به کی گرد این جهان گردی
گرد این خانهٔ جهان گردی

مدتی این چنین به سر بردی
وقت آن است کان چنان گردی

گنج و گنجینهٔ خوشی یابی
گرچو ما گرد این و آن گردی

در خرابات گرد می گردیم
خوش بود گر تو هم روان گردی

گر نصیبی ز ذوق ما یابی
مونس جان عاشقان گردی

نظری گر کنی به دیدهٔ ما
واقف از بحر بیکران گردی

نعمت الله را اگر یابی
فارغ از نعمت جهان گردی
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۳۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.