هوش مصنوعی:
این متن عرفانی از مولانا بر اهمیت فداکاری، رهایی از تعلقات دنیوی و رسیدن به حقیقت از طریق عشق و ایثار تأکید دارد. با استفاده از استعاره‌هایی مانند «ترک کرمان» و «عید قربان»، مخاطب را به گذشتن از خود و پیوستن به معشوق حقیقی دعوت می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عمیق عرفانی و نیاز به درک استعاره‌های پیچیده، این متن را برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب می‌سازد. سنین پایین‌تر ممکن است در درک مفاهیم انتزاعی مانند «جان فدایی» یا «ویران شدن برای یافتن گنج» مشکل داشته باشند.
غزل شمارهٔ ۱۵۵۲
تن فداکن تا همه تن جان شوی
جان رها کن تا همه جانان شوی
گرد این و آن چه می گردی مدام
این و آن را مان که این و آن شوی
ترک کرمان کن به مصر جان خرام
تا به کی سرگشتهٔ کرمان شوی
ماه ماهانی ببین ای نور چشم
آن او باشی چو با ماهان شوی
گنج او در کنج این ویران نهاد
گنج او یابی اگر ویران شوی
عید قربان است جان را کن فدا
عید خوش یابی اگر قربان شوی
جامع قرآن بخوانی حرف حرف
گر چو سید جامع قرآن شوی
جان رها کن تا همه جانان شوی
گرد این و آن چه می گردی مدام
این و آن را مان که این و آن شوی
ترک کرمان کن به مصر جان خرام
تا به کی سرگشتهٔ کرمان شوی
ماه ماهانی ببین ای نور چشم
آن او باشی چو با ماهان شوی
گنج او در کنج این ویران نهاد
گنج او یابی اگر ویران شوی
عید قربان است جان را کن فدا
عید خوش یابی اگر قربان شوی
جامع قرآن بخوانی حرف حرف
گر چو سید جامع قرآن شوی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۱۵۵۱
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۱۵۵۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
