۲۶۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۳۲

با شمع رخش دمی چو دمساز شدم
پروانهٔ مستمند جانباز شدم

آن روز که این قفس بباید پرداخت
چون شهبازی به دست شه باز شدم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.