۲۶۴ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۲۴۰

در خلوت دل یار نهان می ‌بینم
پیداست به علم او روان می ‌بینم

ازدیدهٔ کور روشنائی مطلب
عینی است عین و من عیان می‌ بینم
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۲۳۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۲۴۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.