هوش مصنوعی: این شعر درباره لاله‌ای است که از باغ ازل با رنج و داغ به شهر غم رسیده و پژمرده شده است. این لاله نماد عاشقی است که با درد و مستی عشق، سینه‌چاک و رنج‌دیده به مقصد رسیده است.
رده سنی: 16+ مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه در این شعر وجود دارد که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مضامین عرفانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

رباعی شمارهٔ ۴۲

این لاله که با داغ الست آمده است
پژمرده و سینه چاک و مست آمده است

پژمردگی اش رواست که از باغ ازل
تا شهر غمت دست به دست آمده است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.