۲۹۳ بار خوانده شده

رباعی شمارهٔ ۱۱۰

زین گونه که دل به عقل زشتم طلبد
وز بیت حرام در کنشتم طلبد

بیم است که از رشک و ترحم فردا
دوزخ نپزیرد و بهشتم طلبد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:رباعی شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.