هوش مصنوعی: متن دعوتی است به سوی زیبایی، عشق و کمال. از مخاطبان می‌خواهد که به ندای عشق پاسخ دهند و به سوی خوشبختی و جاودانگی حرکت کنند. همچنین، از تغییر حالات و احساسات افراد سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حتی کسانی که ساکت و ناامید بوده‌اند، اکنون می‌توانند سخن بگویند و به شادی برسند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جاودانگی و کمال نیاز به بلوغ فکری و تجربه بیشتری دارند.

غزل شمارهٔ ۲۲۷۰

اَبْناءَ رَبیعِنا تَعالوا
فَالْوَرْدُ یَقولُ لا تُبالوا

وَالْعِشْقُ یُصیحُکُمْ جِهارًا
اَلْخُلْدُ لَکُمْ فَلا تَزالوا

وَالْحُسْنُ عَلَی الْبَها تَجَلّی
وَالسُّکْرُ حَواهُ وَالْکَمالُ

مَنْ کانَ مُخَرَّسًا جَمادًا
اَلْیَوْمَ تَکَلَّموا وَقالوا

مَنْ کانَ مُبَلَّسًا قَنُوطًا
ذابَوا وَتَضاحَکوا وَنالوا

مِنْ بَعْدُ فَاِنْ تَرَوْا غَضُوبًا
ماذا غَضَبٌ فَذا دَلالُ
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۶۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۷۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.