هوش مصنوعی:
این متن به زیبایی مفهوم عشق و تأثیرات آن بر روح و روان انسان می‌پردازد. عشق به عنوان نیرویی قدرتمند توصیف شده که از دو جهان مصادره می‌کند و باعث رهایی و آرامش عاشقان می‌شود. همچنین، عشق به عنوان یک شاه قمری که بخشنده و نورافشان است، تصویر شده و تأکید می‌شود که هرچه از عاشقان گرفته می‌شود، به شکل نور و روشنایی به آنها بازمی‌گردد. متن همچنین به زیبایی‌های طبیعت و بازگشت بخشش‌های آفتاب و ماه اشاره می‌کند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تصاویر پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد تا به درستی درک شود.
غزل شمارهٔ ۲۲۸۸
شِحْنهٔ عشق می‌کَشَد از دو جهانْ مُصادره
دیده و دلْ گِرو کُنم بَهرِ چُنانْ مُصادره
از سَبَبِ مُصادره شِحْنهٔ عشق رَه زَنَد
پس بَرِ عاشقان شود راحتِ جانْ مُصادره
داد جِگَر مُصادره از خود لَعْل پاره‌ها
جانِبِ دیده پاره‌یی رفت از آنْ مُصادره
عشقْ شَهی‌‌ست چون قَمَر، کیسه گُشا و سیم بَر
سیم بِدِه به سیم بَر، نیست زیانْ مُصادره
هرچه بَرَد مُصادره از تَنِ عاشقانْ گِرو
باز رَسَد به کویِ دلْ نورفَشانْ مُصادره
فصلِ بهار را بِبین، جُمله به باغ وادَهَد
آنچه زِباغ بُرده بُد ظُلْمِ خَزانْ مُصادره
بَخششِ آفتاب بین، باز دَهَد قُماشِ مَهْ
هرچه زِماه می‌سِتَد دورِزمانْ مُصادره
دیده و عقل و هوش را شبْ به مُصادره بَرَد
صُبح دَمی نِدا کُند، باز سِتانْ مُصادره
نورِ سَحَر بِریخته، زَنگیکان گُریخته
گرچه شب آفتاب را کرد نَهانْ مُصادره
دیده و دلْ گِرو کُنم بَهرِ چُنانْ مُصادره
از سَبَبِ مُصادره شِحْنهٔ عشق رَه زَنَد
پس بَرِ عاشقان شود راحتِ جانْ مُصادره
داد جِگَر مُصادره از خود لَعْل پاره‌ها
جانِبِ دیده پاره‌یی رفت از آنْ مُصادره
عشقْ شَهی‌‌ست چون قَمَر، کیسه گُشا و سیم بَر
سیم بِدِه به سیم بَر، نیست زیانْ مُصادره
هرچه بَرَد مُصادره از تَنِ عاشقانْ گِرو
باز رَسَد به کویِ دلْ نورفَشانْ مُصادره
فصلِ بهار را بِبین، جُمله به باغ وادَهَد
آنچه زِباغ بُرده بُد ظُلْمِ خَزانْ مُصادره
بَخششِ آفتاب بین، باز دَهَد قُماشِ مَهْ
هرچه زِماه می‌سِتَد دورِزمانْ مُصادره
دیده و عقل و هوش را شبْ به مُصادره بَرَد
صُبح دَمی نِدا کُند، باز سِتانْ مُصادره
نورِ سَحَر بِریخته، زَنگیکان گُریخته
گرچه شب آفتاب را کرد نَهانْ مُصادره
وزن: مفتعلن مفاعلن مفتعلن مفاعلن (رجز مثمن مطوی مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۲۸۷
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۲۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
