هوش مصنوعی: این متن درباره آموزش و تربیت باز (پرنده شکاری) است. ابتدا شرح می‌دهد که چگونه باز را شکار کرده و با محدودیت‌های فیزیکی و آموزش‌های سختگیرانه، او را از طبیعت وحشی خود دور می‌کنند تا مطیع صیاد شود. سپس تأکید می‌کند که بدون ریاضت و تمرین، هیچ‌کس به هدف خود نمی‌رسد. در پایان، مخاطب را به هوشیاری و تلاش فرا می‌خواند و از غفلت دیگران انتقاد می‌کند.
رده سنی: 14+ متن دارای مفاهیم انتزاعی مانند ریاضت، تربیت، و هوشیاری است که درک آن‌ها به بلوغ فکری نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های ادبی و سبک کلاسیک ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

التمثیل فی‌الذی هو یُطعمنی و یَسقین

باز را چون ز بیشه صید کنند
گردن و هردو پاش قید کنند

هر دو چشمش سبک فرو دوزند
صید کردن ورا بیاموزند

خو ز اغیار و عاده باز کند
چشم از آن دیگران فراز کند

اندکی طعمه را شود راضی
یاد نارد ز طعمهٔ ماضی

باز دارش ز خود پیاده کند
گوشهٔ چشم او گشاده کند

تا همه بازدار را بیند
خلق بر بازدار نگزیند

زو ستاند همه طعام و شراب
نرود ساعتی بی‌او در خواب

بعد آن برگشایدش یک چشم
در رضا بنگرد درو نه به خشم

از سرِِ رسم و عاده برخیزد
با دگر کس به طبع نامیزد

بزم و دستِ ملوک را شاید
صیدگه را بدو بیاراید

چون ریاضت نیافت وحشی ماند
هرکه دیدش ز پیش خویش براند

بی‌ریاضت نیافت کس مقصود
تا نسوزی ترا چه بید و چه عود

فرخ آنکو همه طعام و شراب
از مسبّب ستد نه از اسباب

رو ریاضت‌کش ارت باید باز
ورنه راه جحیم را می‌ساز

دیگران غافلند تو هُش‌دار
واندرین ره زبانت خامش‌دار
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:فی نفی صفات المذمومِة عن‌الله تعالی
گوهر بعدی:التمثیل فی معنی اولئک کالانعام بل هم اضل
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.