هوش مصنوعی: این متن دربارهٔ مضرات حرص و آز صحبت می‌کند و آن‌ها را عامل رنج و ناراحتی می‌داند. شاعر تأکید می‌کند که حرص و آز انسان را از آرامش و رضایت دور می‌کنند و حتی باعث گرسنگی معنوی می‌شوند. همچنین، این صفات را به دیو تشبیه می‌کند که انسان را به سوی تباهی می‌کشاند. در پایان، هشدار می‌دهد که اگر از این دو خصلت دوری نشود، عواقب بدی در پی خواهد داشت.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.

در نکوهش حرص گوید

حرص بگذار و ز آز دست بدار
حرص و آزست مایهٔ تیمار

حرص را ز آنکه قهر خواند اله
عاقل از وی بدان نساخت پناه

هرکه او حرص را امام کند
خواب و خور جملگی حرام کند

نقش رنگین و هیچ جان نه درو
خوان زرین و هیچ نان نه برو

حرص نقشیست هیچش اندر زیر
نکند هیچ هیچ کس را سیر

هرکه را دیو حرص مهمان بُرد
تو حقیقت شنو که گرسنه مرد

آز پر باد چون درو پیچی
کدخداییست خانه پر هیچی

هرکه او آز را متابع گشت
بگذشت از ثلاث و رابع گشت

به غروری ببرده خواب همه
نان نداده ببرده آب همه

خلق ازین گردخوان دیرینه
دیده سیلی و هیچ سیری نه

تا قیامت نخورده مهمانش
یک شکم نان سیر بر خوانش

این دو در دوزخ از درون تو باز
صورتش سوی عقل شهوت و آز

زین دو گر در فنا نپرهیزی
در بقا از درونشان خیزی
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۱۳
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:اندر مذمّت دنیا و برحذر بودن از آن فرماید
گوهر بعدی:در شهوت و آز گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.