۲۵۱ بار خوانده شده

اندر صفت صورت عالم

تو به گوهر ورای دو جهانی
چکنم قدرِ خود نمی‌دانی

با زنان نیک هم نبردی تو
با چنین زور مردِ مردی تو

چه کمست ای بزرگ زاده ترا
در گشاده‌ست و خوان نهاده ترا

گر تو خود را در این سرای غرور
از سرِ جهل و بخل داری دور

پنج نوبت زنی چو عقل و چو جان
بر سرِ هفت چرخ و چار ارکان

ور قبای فنا بیندازی
به قبیلهٔ بقای حق تازی

بر سه جانت بکن به شبگیری
دو سلام و چهار تکبیری

آخشیجان و گنبد دوّار
مردگانند زندگانی‌خوار

چه کنی در جهان بیم آرش
زانکه بی‌پرسش است بیمارش

برگذر کین سرای پر وحلست
نردبان پایه عمر و بام اجلست

هرکه بر متن این سرای رسید
باز دستش به دیدگان بکشید
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:در دنیا نابودن به که بودن
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.