هوش مصنوعی:
این متن به موضوع تنهایی روح و دشواری‌های زندگی در میان مردم بدبین و نادرست می‌پردازد. شاعر توصیه می‌کند که یا باید به خلوت پناه برد و از زندگی لذت برد، یا با شرایط موجود کنار آمد و رنج کشید. همچنین، با استفاده از مثال‌هایی مانند گربه، ببر، و شیر، به رفتارهای حیواناتی اشاره می‌کند که برای بقا دست به هر کاری می‌زنند، و این را به زندگی انسان‌ها تشبیه می‌کند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عمیق فلسفی و اجتماعی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های حیوانی و نگاه انتقادی به رفتار انسان‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
در صفت خلوت و تنهایی گوید
سلوتی نیست روح را از کس
سلوت روح خلوت آمد و بس
دهر بد رای و خلق بد بینند
راهت این است و مردمان اینند
یا به خلوت به خوش دلی تن زن
یا بر اینها نشین و جان می‌کن
کی فروشد خرد به رستهٔ جان
آب سی‌ساله را به تایی نان
مگس و گربه سوی خوان پویند
سگ و زاغند کاستخوان جویند
گربه از بهر لقمه‌ای به صد خواری
می‌کشد با خروش و با زاری
گربه از بهر لقمه جور برد
ببر و شیر و پانگ خود بدرد
باز شیر درنده در صحرا
گورخر را همی درد تنها
سلوت روح خلوت آمد و بس
دهر بد رای و خلق بد بینند
راهت این است و مردمان اینند
یا به خلوت به خوش دلی تن زن
یا بر اینها نشین و جان می‌کن
کی فروشد خرد به رستهٔ جان
آب سی‌ساله را به تایی نان
مگس و گربه سوی خوان پویند
سگ و زاغند کاستخوان جویند
گربه از بهر لقمه‌ای به صد خواری
می‌کشد با خروش و با زاری
گربه از بهر لقمه جور برد
ببر و شیر و پانگ خود بدرد
باز شیر درنده در صحرا
گورخر را همی درد تنها
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:حکایت
گوهر بعدی:در وصف بی‌طمعی و خویشتن‌داری خود گوید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
