هوش مصنوعی:
این متن به توصیف حالات روحی و عرفانی می‌پردازد که در آن جان‌ها از بدن‌ها گریخته و عقل‌ها و جان‌ها به شکلی عرفانی پرداخته شده‌اند. همچنین، اشاره به گریز از خویشتن و رسیدن به حالتی از مستی و خنده‌دار عرفانی دارد. در نهایت، تشنگی و گریز از دنیای مادی به سوی معنویت توصیف شده است.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. این مفاهیم ممکن است برای افراد زیر 16 سال دشوار و نامفهوم باشد.
غزل شمارهٔ ۲۳۶۹
چَشم بُگْشا جان‌ها بین از بَدَن بُگْریخته
جان قَفَص را دَرشِکَسته، دلْ زِ تَن بُگْریخته
صد هزاران عقل‌ها بین، جان‌ها پَرداخته
صد هزاران خویشتنْ بی‌خویشتن بُگْریخته
گَر گُریزد صد هزاران جان و دلْ من فارِغَم
چون دَرآمَد مَست و خندان، آن زِ من بُگْریخته
صد هزاران تشنه زِ اسْتِسقا بِگُفته تَرکِ جان
صد هزاران بُلبُل آن سو از چَمَن بُگْریخته
جان قَفَص را دَرشِکَسته، دلْ زِ تَن بُگْریخته
صد هزاران عقل‌ها بین، جان‌ها پَرداخته
صد هزاران خویشتنْ بی‌خویشتن بُگْریخته
گَر گُریزد صد هزاران جان و دلْ من فارِغَم
چون دَرآمَد مَست و خندان، آن زِ من بُگْریخته
صد هزاران تشنه زِ اسْتِسقا بِگُفته تَرکِ جان
صد هزاران بُلبُل آن سو از چَمَن بُگْریخته
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۳۶۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۳۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
