هوش مصنوعی:
این متن شامل چند حکایت درباره افراد صالح و مؤمن است که در حال قرائت قرآن یا انجام عبادت، جان خود را از دست داده‌اند. در هر حکایت، شخصی با قرائت آیه‌ای از قرآن یا شنیدن آن، به حالت روحانی خاصی رسیده و سپس فوت می‌کند. این داستان‌ها بر اهمیت قرآن، تقوا و ارتباط با خدا تأکید دارند.
رده سنی:
15+
محتوا شامل مفاهیم عمیق دینی و عرفانی است که برای درک کامل آن، خواننده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آگاهی مذهبی دارد. همچنین، موضوع مرگ و انتقال روح ممکن است برای کودکان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا نگران‌کننده باشد.
فصل
وزُرارة بن ابی أوفی از کبار صحابه بود رضی اللّه عنهم مردمان را می امامی کرد؛ آیتی برخواند و زَعْقه‌ای بزد و جان بداد.
و ابوجَهیر از بزرگان تابعین بود، صالح مُرّی آیتی برخواند، شَهْقه‌ای از وی جدا شد و از دنیا برفت.
و ابراهیم النّخعی رحمة اللّه علیه روایت آرد که: اندر دیهی از دیه‌های کوفه می‌رفتم. پیرزنی رادیدم که اندر نماز استاده بود، آثار خیری بر وی ظاهر بود تا از نماز فارغ شد، من به حکم تبرکی پیش وی رفتم و سلام گفتم. مرا گفت: «قرآن دانی؟» گفتم: «بلی.» گفت: «آیتی برخوان.» بانگی بکرد و جان به استقبال رؤیت حق فرستاد.
و احمدبن ابی الحواری روایت آرد که: اندر بادیه جوانی دیدم اندر مرقعه‌ای خشن بر سر چاهی استاده. مرا گفت: «یا احمد، بوقت آمدی که مرا می سماع باید تا جان بدهم. آیتی برخوان.» حق تعالی به زبان من داد: «إنّ الّذینَ قالُوا ربُّنا اللّهُ ثُمّ اسْتَقامُوا (۱۳/الأحقاف).» گفت: «یا احمد، به خدای کعبه که همان که برخواندی اندر این ساعت فریشته‌ای بر من می‌خواند.»
اگر حکایات متصل این باب بیارم از مقصود بمانم.
و ابوجَهیر از بزرگان تابعین بود، صالح مُرّی آیتی برخواند، شَهْقه‌ای از وی جدا شد و از دنیا برفت.
و ابراهیم النّخعی رحمة اللّه علیه روایت آرد که: اندر دیهی از دیه‌های کوفه می‌رفتم. پیرزنی رادیدم که اندر نماز استاده بود، آثار خیری بر وی ظاهر بود تا از نماز فارغ شد، من به حکم تبرکی پیش وی رفتم و سلام گفتم. مرا گفت: «قرآن دانی؟» گفتم: «بلی.» گفت: «آیتی برخوان.» بانگی بکرد و جان به استقبال رؤیت حق فرستاد.
و احمدبن ابی الحواری روایت آرد که: اندر بادیه جوانی دیدم اندر مرقعه‌ای خشن بر سر چاهی استاده. مرا گفت: «یا احمد، بوقت آمدی که مرا می سماع باید تا جان بدهم. آیتی برخوان.» حق تعالی به زبان من داد: «إنّ الّذینَ قالُوا ربُّنا اللّهُ ثُمّ اسْتَقامُوا (۱۳/الأحقاف).» گفت: «یا احمد، به خدای کعبه که همان که برخواندی اندر این ساعت فریشته‌ای بر من می‌خواند.»
اگر حکایات متصل این باب بیارم از مقصود بمانم.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بابُ سماعِ القرآن و ما یتعلّق به
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
