هوش مصنوعی:
شاعر در شب تاریک و طوفانی، با نگرانی به آینده می‌اندیشد و از احتمال وقوع حوادث ناگوار مانند باران شدید و طوفان که جهان را مانند قایقی به هر سو می‌کشاند، ابراز نگرانی می‌کند. او از خود می‌پرسد که آیا صبحی که از کوه سر برمی‌آورد، می‌تواند از این طوفان‌ها بگذرد یا خیر.
رده سنی:
15+
متن دارای مضامین عمیق و احساسی مانند ترس، نگرانی و تردید است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و فضای تاریک و سنگین متن، آن را برای گروه سنی بالاتر مناسب می‌سازد.
شب است
شب است،
شبی بس تیرگی دمساز با آن.
به روی شاخ انجیر کهن « وگ دار» می خواند، به هر دم
خبر می آورد طوفان و باران را. و من اندیشناکم.
شب است،
جهان با آن، چنان چون مرده ای در گور.
و من اندیشناکم باز:
ـــ اگر باران کند سرریز از هر جای؟
ـــ اگر چون زورقی در آب اندازد جهان را؟...
در این تاریکی آور شب
چه اندیشه ولیکن، که چه خواهد بود با ما صبح؟
چو صبح از کوه سر بر کرد، می پوشد ازین طوفان رخ آیا صبح؟
شبی بس تیرگی دمساز با آن.
به روی شاخ انجیر کهن « وگ دار» می خواند، به هر دم
خبر می آورد طوفان و باران را. و من اندیشناکم.
شب است،
جهان با آن، چنان چون مرده ای در گور.
و من اندیشناکم باز:
ـــ اگر باران کند سرریز از هر جای؟
ـــ اگر چون زورقی در آب اندازد جهان را؟...
در این تاریکی آور شب
چه اندیشه ولیکن، که چه خواهد بود با ما صبح؟
چو صبح از کوه سر بر کرد، می پوشد ازین طوفان رخ آیا صبح؟
۲۹۰۷
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:مرغ شباویز
گوهر بعدی:مرغ آمین
نظرها و حاشیه ها
ناشناس
۱۴۰۲/۲/۷ ۱۸:۱۲
عالیه شاعری که شب را می شناخت
