هوش مصنوعی:
این متن بیانگر پیوند عمیق انسان با تاریخ و طبیعت است، که در آن آتشکده و خاک به عنوان نمادهایی از گذشته و میراث پیشینیان مطرح می‌شوند. شاعر با نوشیدن آب از کوزه‌ای که از خاک برادران پیشین ساخته شده، این ارتباط را تجسم می‌بخشد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و تاریخی است که درک آن ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند 'آتشکده از سینهٔ ماست' نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارۀ ۱۷
ایام چو آتشکده از سینهٔ ماست
عالم کهن از وجود دیرینهٔ ماست
اینک به مثل چو کوزه‌ای آب خوریم
از خاک برادران پیشینهٔ ماست
عالم کهن از وجود دیرینهٔ ماست
اینک به مثل چو کوزه‌ای آب خوریم
از خاک برادران پیشینهٔ ماست
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
