۳۶۱ بار خوانده شده

رباعی شمارۀ ۱۹

گفتم که لبم به بوسه‌ای مهمان است
گفتا که بهای بوسهٔ من جان است

عقل آمد و در پهلوی من زد انگشت
یعنی که خموش، بیع … که ارزان است
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۸
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.