هوش مصنوعی: شاعر در این متن از درد فراق و غم عشق می‌گوید و بیان می‌کند که بدون حضور معشوق، حتی نفس‌کشیدن نیز مانند تیر بر تنش فرود می‌آید. او آرزو می‌کند که هرگونه شادی در وجودش به غم تبدیل شود و زندان‌بان دلش باشد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه و غمگین است که درک عمیق‌تر آن نیاز به بلوغ عاطفی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

رباعی شمارۀ ۴۵

بی یاد تو در تنم نفس پیکان باد
دل زنده باندهت چو تن بیجان باد

گر در تن من بهیج نوعی شادیست
الا به غمت پوست برو زندان باد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۴۴
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۴۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.