هوش مصنوعی:
شعر 'برای پروین دولت‌آبادی' تصویری از شب و دریا را ترسیم می‌کند که با احساساتی مانند درد و امید همراه است. گلوی خونین و فریاد شاخه در سیاهی جنگل به سوی نور، نمادهایی از رنج و آرزوی رهایی هستند.
رده سنی:
16+
محتوا شامل نمادها و مفاهیم عمیق و انتزاعی است که ممکن است برای درک کامل، نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی بیشتری داشته باشد. همچنین، تصاویر شاعرانه مانند 'گلوی خونین' ممکن است برای مخاطبان جوانتر سنگین یا نامفهوم باشد.
طرح
برای پروین دولت‌آبادی
شب
با گلوی خونین
خوانده‌ست
دیرگاه.
دریا
نشسته سرد.
یک شاخه
در سیاهیِ جنگل
به سوی نور
فریاد می‌کشد.
۱۳۳۸
شب
با گلوی خونین
خوانده‌ست
دیرگاه.
دریا
نشسته سرد.
یک شاخه
در سیاهیِ جنگل
به سوی نور
فریاد می‌کشد.
۱۳۳۸
۳۳۱۴
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شبانه
گوهر بعدی:فقر
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
