هوش مصنوعی: شاعر از گذشت فصل بهار و آمدن پاییز می‌گوید و اشاره می‌کند که امروز شادی و آب است، اما فردا آتش غم خواهد بود.
رده سنی: 14+ این شعر دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی کلاسیک، آن را برای مخاطبان با دانش زبانی و تجربه‌ی زندگی بیشتر مناسب می‌سازد.

رباعی شمارۀ ۵۷

بگذشت پریر باز به سر لاله و درد
دی خاک چمن سنبل تر بار آورد

امروز خور آب شادمانی زیراک
فردا همی آتش غم باید خورد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۵۶
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۵۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.