هوش مصنوعی:
این متن بیانگر احساسات عمیق و متناقض شاعر نسبت به فردی است که هم باعث رنج و ترس شده و هم مورد عشق و ستایش قرار گرفته است. شاعر از درد و تلخی ناشی از این رابطه سخن می‌گوید، اما با وجود همه‌ی اینها، عشق و ستایش خود را نسبت به این فرد ابراز می‌کند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق احساسی و تناقض‌های عاطفی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی دارد. همچنین، موضوعاتی مانند رنج و درد ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
تو باعث شده‌ای...
تو باعث شده‌ای که آدمی از آدمی بهراسد.
تراشنده‌ی آن گَنده‌بُتی تو
که مرا به وهن در برابرش به زانو می‌افکنند.
تو جانِ مرا از تلخی و درد آکنده‌ای
و من تو را دوست داشته‌ام
با بازوهایم و در سرودهایم.
تو مهیب‌ترین دشمنی مرا
و تو را من ستوده‌ام،
رنج برده‌ام ای دریغ
و تو را
ستوده‌ام.
۱۳۶۳
تراشنده‌ی آن گَنده‌بُتی تو
که مرا به وهن در برابرش به زانو می‌افکنند.
تو جانِ مرا از تلخی و درد آکنده‌ای
و من تو را دوست داشته‌ام
با بازوهایم و در سرودهایم.
تو مهیب‌ترین دشمنی مرا
و تو را من ستوده‌ام،
رنج برده‌ام ای دریغ
و تو را
ستوده‌ام.
۱۳۶۳
۱۳۷۵
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:جخ امروز از مادر نزاده‌ام...
گوهر بعدی:دست زی دست نمی‌رسد
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
