هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها از احساس شرم و عشق خود در برابر معشوق سخن می‌گوید. او از عرق کردن از شرم و خنده معشوق یاد می‌کند و تصویری زیبا از انعکاس چهره خود بر دندان‌های معشوق ارائه می‌دهد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و عرفانی است که درک آن‌ها ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارۀ ۱۱۰
در ره چو بداشتم به سوگندانش
از شرم عرق کرد زخ خندانش
پس بر رخ زرد من بخندید به لطف
عکس رخ من فتاد بر دندانش
از شرم عرق کرد زخ خندانش
پس بر رخ زرد من بخندید به لطف
عکس رخ من فتاد بر دندانش
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۰۹
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
