هوش مصنوعی:
شاعر در این بیتها از درد و رنج دل سخن میگوید که از فراق یار به خون میگرید و آرزوی وصال او را دارد. از آسمان و زمین نیز یاری نمیجوید و تنها به رحمت و بخشش معشوق امید بسته است.
رده سنی:
16+
محتوا دارای مفاهیم عاطفی عمیق و ادبیات پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد.
رباعی شمارۀ ۱۱۵
تا کی ز غم تو رخ به خون شوید دل
و آزرم وصال تو به جان جوید دل
رحم آر کز آسمان نمیبارد جان
بخشای که از زمین نمیروید دل
و آزرم وصال تو به جان جوید دل
رحم آر کز آسمان نمیبارد جان
بخشای که از زمین نمیروید دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۱۴
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۱۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.