هوش مصنوعی:
شاعر از درد هجران و غم ناشی از آن می‌نالد و از دل می‌خواهد که با وجود رنج هجران، عذری برای او بیابد. او دل را خطاب قرار می‌دهد و از ترس ناتوانی در تحمل این غم سخن می‌گوید.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاشقانه و احساسی عمیق است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین، استفاده از زبان و اصطلاحات شعری ممکن است برای کودکان قابل فهم نباشد.
رباعی شمارۀ ۱۱۷
زین سان که فتاد هجر در راه ای دل
ترسم که نبری جان ز غمش آه ای دل
باری چو نه‌ای غائب از آن ماه ای دل
عذر من مستمند می‌خواه ای دل
ترسم که نبری جان ز غمش آه ای دل
باری چو نه‌ای غائب از آن ماه ای دل
عذر من مستمند می‌خواه ای دل
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۱۶
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۱۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
