هوش مصنوعی:
شاعر از ضعف و ناتوانی جسمی خود می‌گوید که حتی از چشم خود پنهان می‌شود. او چنان آشفته و گداخته است که با ناله می‌تواند به آسمان برود.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و احساسی است که درک آن ممکن است برای کودکان دشوار باشد. همچنین، موضوعات غم و ناتوانی نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.
رباعی شمارۀ ۱۳۹
از ضعف تن آنچنان توانم رفتن
کز دیدهٔ خود نهان توانم رفتن
بگداخته‌ام چنان که گر آه زنم
با ناله بر آسمان توانم رفتن
کز دیدهٔ خود نهان توانم رفتن
بگداخته‌ام چنان که گر آه زنم
با ناله بر آسمان توانم رفتن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۳۸
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۴۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
