هوش مصنوعی:
شاعر از دیدن جوانی خوش‌چهره در زوزن می‌گوید و اشاره می‌کند که اگر ادعایی از زیبایی می‌کنی، باید از او یاد کنی. سپس بیان می‌کند که آن جوان به دلش رحم نکرد و او را زد (آزار داد)، اما در نهایت، شاعر انتقام خود را از او می‌گیرد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و اندکی پیچیده است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال نامفهوم باشد. همچنین، اشاره به آزار و انتقام می‌تواند برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد.
رباعی شمارۀ ۱۴۱
دی خوش پسری دیدم اندر زوزن
گر لاف زنی ز خوبرویان زو زن
او بر دل من رحم نکرد و زن کرد
خود داد منش ستاند زو زن
گر لاف زنی ز خوبرویان زو زن
او بر دل من رحم نکرد و زن کرد
خود داد منش ستاند زو زن
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۴۰
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۴۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
