هوش مصنوعی:
متن حاضر تصاویر شاعرانه‌ای از طبیعت و مفاهیم انتزاعی مانند ابدیت، عطش و نوازش ارائه می‌دهد. با استفاده از عناصری مانند سنگ، درخت، خار، شوکران و مار، حس‌های متناقضی از پژمردگی و زندگی، ترس و شجاعت، و گزیدن و نوازش خلق شده است. در پایان، پیامی امیدبخش درباره رشد و پیروزی نهالان در برابر طوفان و تبدیل گزیدن به نوازش دیده می‌شود.
رده سنی:
16+
متن از مفاهیم عمیق و انتزاعی استفاده کرده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی تصاویر مانند 'ماران سیاه' و 'گزیدن' ممکن است برای کودکان ترسناک یا نامفهوم باشد. مخاطبان بالای 16 سال بهتر می‌توانند با این سطح از انتزاع و زیبایی‌شناسی شعر ارتباط برقرار کنند.
شکست ترانه
میان این سنگ و آفتاب ، پژمردگی افسانه شد.
درخت، نقشی در ابدیت ریخت.
انگشتانم برنده ترین خار را می نوازد.
لبانم به پرتو شوکران لبخند می زند.
- این تو بودی که هر وزشی، هدیه ای ناشناس به دامنت
می ریخت؟
- و اینک هر هدیه ابدیتی است.
- این تو بودی که طرح عطش را بر سنگ نهفته ترین چشمه کشیدی؟
- و اینک چشمه نزدیک، نقشش در خود می شکند.
- گفتی نهال از طوفان می هراسد.
- و اینک ببالید، نو رسته ترین نهالان!
که تهاجم بر باد رفت.
- سیاه ترین ماران می رقصند.
- و برهنه شوید، زیباترین پیکرها!
که گزیدن نوازش شد.
درخت، نقشی در ابدیت ریخت.
انگشتانم برنده ترین خار را می نوازد.
لبانم به پرتو شوکران لبخند می زند.
- این تو بودی که هر وزشی، هدیه ای ناشناس به دامنت
می ریخت؟
- و اینک هر هدیه ابدیتی است.
- این تو بودی که طرح عطش را بر سنگ نهفته ترین چشمه کشیدی؟
- و اینک چشمه نزدیک، نقشش در خود می شکند.
- گفتی نهال از طوفان می هراسد.
- و اینک ببالید، نو رسته ترین نهالان!
که تهاجم بر باد رفت.
- سیاه ترین ماران می رقصند.
- و برهنه شوید، زیباترین پیکرها!
که گزیدن نوازش شد.
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شب هم‌آهنگی
گوهر بعدی:طنین
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
