هوش مصنوعی:
متن شعری است که از طبیعت شب، صداهای دور و نزدیک، و احساسات عاشقانه سخن می‌گوید. شاعر از مخاطب می‌خواهد به صداهای جهان گوش دهد، به سوی او بیاید و در کنار هم لحظاتی عاشقانه را تجربه کنند. در پایان، اشاره‌ای به پاکی و عشق ناب دارد.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و نمادین است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک برخی از تصاویر شاعرانه نیاز به تجربه و بلوغ فکری دارد.
شب تنهایی خوب
گوش کن ، دورترین مرغ جهان می خواند.
شب سلیس است، و یکدست ، و باز.
شمعدانی ها
و صدادارترین شاخه فصل ، ماه را می شنوند.
پلکان جلو ساختمان ،
در فانوس به دست
و در اسراف نسیم ،
گوش کن ، جاده صدا می زند از دور قدم های ترا.
چشم تو زینت تاریکی نیست.
پلک ها را بتکان ، کفش به پا کن ، و بیا.
و بیا تا جایی ، که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام ترا، مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند.
پارسایی است در آنجا که ترا خواهد گفت :
بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است.
شب سلیس است، و یکدست ، و باز.
شمعدانی ها
و صدادارترین شاخه فصل ، ماه را می شنوند.
پلکان جلو ساختمان ،
در فانوس به دست
و در اسراف نسیم ،
گوش کن ، جاده صدا می زند از دور قدم های ترا.
چشم تو زینت تاریکی نیست.
پلک ها را بتکان ، کفش به پا کن ، و بیا.
و بیا تا جایی ، که پر ماه به انگشت تو هشدار دهد
و زمان روی کلوخی بنشیند با تو
و مزامیر شب اندام ترا، مثل یک قطعه آواز به خود جذب کنند.
پارسایی است در آنجا که ترا خواهد گفت :
بهترین چیز رسیدن به نگاهی است که از حادثه عشق تر است.
۳۷۲۵
حمایت مالی از گوهرین
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:سوره تماشا
گوهر بعدی:نشانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
