هوش مصنوعی: متن بیانگر احساس تنهایی، ناامیدی و یأس شاعر در جهانی تاریک و خاموش است. او از عدم توانایی در گریز از این وضعیت و تلاش‌های بی‌ثمرش سخن می‌گوید. شب و روز به صورت نمادین برای نابودی امیدها و تلاش‌هایش به کار رفته‌اند.
رده سنی: 16+ محتوا دارای مضامین عمیق عاطفی و فلسفی است که درک آن برای نوجوانان کم‌سن‌وسال دشوار بوده و ممکن است باعث ایجاد احساسات منفی در آن‌ها شود. همچنین، استفاده از نمادهای پیچیده و فضای سنگین شعر برای مخاطبان با سنین پایین مناسب نیست.

در قیر شب

دیرگاهی است که در این تنهایی
رنگ خاموشی در طرح لب است
بانگی از دور مرا می‌خواند
لیک پاهایم در قیر شب است
رخنه‌ای نیست در این تاریکی
در و دیوار به هم پیوسته
سایه‌ای لغزد اگر روی زمین
نقش وهمی است ز بندی رسته
نفس آدم‌ها
سر بسر افسرده است
روزگاری است در این گوشه پژمرده هوا
هر نشاطی مرده است
دست جادویی شب
در به روی من و غم می‌بندد
می‌کنم هر چه تلاش،
او به من می خندد .
نقش‌هایی که کشیدم در روز،
شب ز راه آمد و با دود اندود .
طرح‌هایی که فکندم در شب،
روز پیدا شد و با پنبه زدود .
دیرگاهی است که چون من همه را
رنگ خاموشی در طرح لب است .
جنبشی نیست در این خاموشی
دست‌ها پاها در قیر شب است .
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:خراب
گوهر بعدی:دره خاموش
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.