هوش مصنوعی:
شاعر در این متن از تنهایی، رنج و بی‌قراری خود می‌گوید. او با تصاویری مانند شاخه‌های شکسته، چشم تبدار و جهنم سرگردان، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین از فریبندگی سپیدی‌ها و خواب‌های پریشان سخن می‌گوید و درخواست می‌کند که تنها گذاشته شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عمیق عاطفی و روانی مانند تنهایی، رنج و ناامیدی است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است. همچنین استفاده از نمادها و تصاویر پیچیده ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال قابل درک نباشد.
جهنم سرگردان
شب را نوشیده ام
و بر این شاخه های شکسته می گریم.
مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان !
مرا با رنج بودن تنها گذار.
مگذار خواب وجودم را پر پر کنم.
مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم
و به دامن بی تار و پود رویاها بیاویزم.
سپیدی های فریب
روی ستون های بی سایه رجز می خوانند.
طلسم شکسته خوابم را بنگر
بیهوده به زنجیر مروارید چشم آویخته.
او را بگو
تپش جهنمی مست !
او را بگو: نسیم سیاه چشمانت را نوشیده ام.
نوشیده ام که پیوسته بی آرامم.
جهنم سرگردان!
مرا تنها گذار.
و بر این شاخه های شکسته می گریم.
مرا تنها گذار
ای چشم تبدار سرگردان !
مرا با رنج بودن تنها گذار.
مگذار خواب وجودم را پر پر کنم.
مگذار از بالش تاریک تنهایی سر بردارم
و به دامن بی تار و پود رویاها بیاویزم.
سپیدی های فریب
روی ستون های بی سایه رجز می خوانند.
طلسم شکسته خوابم را بنگر
بیهوده به زنجیر مروارید چشم آویخته.
او را بگو
تپش جهنمی مست !
او را بگو: نسیم سیاه چشمانت را نوشیده ام.
نوشیده ام که پیوسته بی آرامم.
جهنم سرگردان!
مرا تنها گذار.
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:بی پاسخ
گوهر بعدی:خواب تلخ
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
