هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از ترس و بیم خود از عشق و جذبه‌های آن سخن می‌گوید. او از زلف معشوق که مانند عنبر است و ترس را در دل زنده می‌کند، یاد می‌کند و در عین حال از بلندپروازی و همت بالای خود سخن می‌گوید. در پایان، شاعر تعجب می‌کند که چرا معشوق با وجود عظمتش، با ترس و لرز نزد او می‌آید.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین، درک کامل این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.
رباعی شمارۀ ۱۸۸
هر گه که به زلف عنبر تر سایی
بیم‌ست کزو تازه شود ترسایی
تو پای ز همت چرخ برتر سایی
چون است که نزد بنده با ترس آیی
بیم‌ست کزو تازه شود ترسایی
تو پای ز همت چرخ برتر سایی
چون است که نزد بنده با ترس آیی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی شمارۀ ۱۸۷
گوهر بعدی:رباعی شمارۀ ۱۸۹
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
