هوش مصنوعی:
شاعر از بیفایده بودن و فرسودگی خود و دیگران در برابر تقدیر و زمانه شکایت می‌کند و ابراز ندامت می‌کند که بدون دستیابی به خواسته‌های خود، نابود شده‌اند.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عاطفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربه‌ی زندگی نیاز دارد. همچنین، مضامین مربوط به ناامیدی و تقدیر ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین باشد.
رباعی ۱۹
افسوس که بیفایده فرسوده شدیم،
وَز داسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم؛
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم،
نابوده به کامِ خویش، نابوده شدیم!
وَز داسِ سپهرِ سرنگون سوده شدیم؛
دردا و ندامتا که تا چشم زدیم،
نابوده به کامِ خویش، نابوده شدیم!
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی ۱۸
گوهر بعدی:رباعی ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
