هوش مصنوعی: شاعر در این متن آرزو می‌کند که مانند پاییز باشد؛ خاموش، ملال‌انگیز و پر از اندوه. او تصاویری از زرد شدن برگ‌های آرزوها، سردی آفتاب چشمانش و درد آسمان سینه‌اش را ترسیم می‌کند. طوفان اندوه، اشک‌های باران‌گونه و عطر غم در دل‌های خسته از دیگر تصاویر این شعر هستند. شاعر در نهایت آرزو می‌کند پاییز باشد؛ وحشی، پر شور و رنگ‌آمیز.
رده سنی: 16+ متن دارای مضامین عمیق عاطفی مانند اندوه، درد و عشق ناگهانی است که درک آن‌ها برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و احساسات سنگین، مناسب سنین بالاتر است.

اندوه پرست

کاش چون پاییز بودم ... کاش چون پاییز بودم
کاش چون پاییز خاموش و ملال انگیز بودم
برگهای آرزوهایم یکایک زرد میشد
آفتاب دیدگانم سرد میشد
آسمان سینه ام پر درد می شد
ناگهان طوفان اندوهی به جانم چنگ می زد
اشکهایم همچو باران
دامنم را رنگ می زد
وه ... چه زیبا بود اگر پاییز بودم
وحشی و پر شور و رنگ آمیز بودم
شاعری در چشم من می خواند ... شعری آسمانی
در کنار قلب عاشق شعله می زد
در شرار آتش دردی نهانی
نغمهٔ من ...
همچو آوای نسیم پر شکسته
عطر غم می ریخت بر دلهای خسته
پیش رویم :
چهرهٔ تلخ زمستان جوانی
پشت سر :
آشوب تابستان عشقی ناگهانی
سینه ام :
منزلگه اندوه و درد و بدگمانی
کاش چون پاییز بودم ... کاش چون پاییز بودم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:گمشده
گوهر بعدی:قربانی
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.