هوش مصنوعی:
شاعر از دوست خود می‌خواهد تا از زمان حال لذت ببرد و نگران فردا نباشد، زیرا پس از مرگ همه به یک سرنوشت مشترک دچار می‌شوند.
رده سنی:
15+
مفهوم مرگ و گذر زمان ممکن است برای کودکان کم‌سن قابل درک نباشد و نیاز به بلوغ فکری دارد.
رباعی ۱۳۰
* ای دوست بیا تا غمِ فردا نخوریم،
وین یک‌دمِ عمر را غنیمت شمریم؛
فردا که ازین دیْر کُهَن درگذریم؛
با هفت‌هزارسالگان سربه‌سریم.
وین یک‌دمِ عمر را غنیمت شمریم؛
فردا که ازین دیْر کُهَن درگذریم؛
با هفت‌هزارسالگان سربه‌سریم.
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:رباعی ۱۲۹
گوهر بعدی:رباعی ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
