هوش مصنوعی: این متن به زیبایی‌های زندگی و ارزش جان و روح اشاره می‌کند و از مفاهیمی مانند آزادی، ارزش وجودی، و رهایی از قید و بندهای مادی سخن می‌گوید. همچنین، به نقش شمس تبریز در شکستن محدودیت‌ها و ایجاد تحول درونی اشاره دارد.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به بلوغ فکری و تجربه زندگی دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای پیچیده ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

غزل شمارهٔ ۲۴۱۹

خوش بُوَد فَرشِ تَنْ نَوَردیده
خوش بُوَد مُرغِ جان بِپَرّیده

جانِ نادیده خَسیس شُده
جانِ دیده رَسیده در دیده

جانِ زَرّین و جانِ سنگین را
چون کُلوخ از برنجْ بُگْزیده

سَرِ کاغذ گُشاده دستِ اَجَل
نَقْد در کاغذ است پیچیده

خُمره پُرعَسَل سَرَش بَسته
پُشت و پَهْلوش را تو لیسیده

خُمره را بر زمین زن و بِشِکَن
دیده نَبْوَد چُنان که بِشْنیده

شَمسِ تبریز بِشْکَند خُم را
که زِ نامَش فَلَک بِلَرزیده
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۸
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.