هوش مصنوعی:
این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که از آمدن معشوقه‌ای پوشیده و زیبا سخن می‌گوید. در این شعر، زیبایی و جذابیت معشوقه با طبیعت و عناصر آن مانند گلستان، باغ، سبزه‌زار و بوی خوش مقایسه شده است. همچنین، احساسات عاشقانه و عرفانی مانند عشق، اشک، خون و بوی خوش در متن به تصویر کشیده شده‌اند.
رده سنی:
16+
این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و تشبیهات پیچیده نیاز به سطحی از بلوغ فکری و تجربه‌ی ادبی دارد تا به درستی درک شود.
غزل شمارهٔ ۲۴۲۰
آمد آمدْ نِگارِ پوشیده
صَنَمِ خوش عِذار پوشیده
داد از گُلْسِتانِ حُسن و جَمال
باغ را نوبهارِ پوشیده
در زمینِ دلِ همه عُشّاق
رُسته شُد سَبزه زارِ پوشیده
آن دَمِ پَرده سوزِ گرمش را
هر طَرَف گَرمدارِ پوشیده
هَمگِنانْ اشک و خونْ رَوان کرده
خونَشان در تَغارِ پوشیده
بویِ آن خون هَمی‌رَسَد به دِماغ
هَمچو مُشکِ تَتارِ پوشیده
تا ازان بو بَرند مُشتاقان
سویِ آن یارِ غارِ پوشیده
شَمسِ تبریز صَدْقه جانَت
بوسه‌یی یا کنارِ پوشیده
صَنَمِ خوش عِذار پوشیده
داد از گُلْسِتانِ حُسن و جَمال
باغ را نوبهارِ پوشیده
در زمینِ دلِ همه عُشّاق
رُسته شُد سَبزه زارِ پوشیده
آن دَمِ پَرده سوزِ گرمش را
هر طَرَف گَرمدارِ پوشیده
هَمگِنانْ اشک و خونْ رَوان کرده
خونَشان در تَغارِ پوشیده
بویِ آن خون هَمی‌رَسَد به دِماغ
هَمچو مُشکِ تَتارِ پوشیده
تا ازان بو بَرند مُشتاقان
سویِ آن یارِ غارِ پوشیده
شَمسِ تبریز صَدْقه جانَت
بوسه‌یی یا کنارِ پوشیده
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:غزل شمارهٔ ۲۴۱۹
گوهر بعدی:غزل شمارهٔ ۲۴۲۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
