هوش مصنوعی: متن بیانگر احساسات عمیق اندوه و ناامیدی است. شاعر از آرزوهای از دست رفته، باورنکردن آنچه می‌بیند و بی‌پناهی خود سخن می‌گوید. او از بی‌خوابی، ماتم و گریه‌های بی‌پایان می‌گوید و آرزو می‌کند که دیگر از این بستر غم سر برندارد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عمیق عاطفی و ناامیدی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سال سنگین و نامفهوم باشد. درک کامل این احساسات نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

چه آرزوها

درآمد
چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم
چه‌ها که می‌بینم و باور ندارم
چه‌ها،‌ چه‌ها، چه‌ها، که می‌بینم و باور ندارم
مویه
حذر نجویم از هر چه مرا بر سر آید
گو درید، درید
که بگذر ندارد و من هم که بگذر ندارم
برگشت به فرود
اگرچه باور ندارم که یاور ندارم
چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم
مخالف
سپیده سر زد و من خوابم نبرده باز
نه خوابم که سیر ستاره و مهتابم نبرده باز
چه آرزوها که داشتیم و دگر نداریم
خبر نداریم
خوشا کزین بستر دیگر، سر بر نداریم
برگشت
در این غم، چون شمع ماتم
عجب که از گریه آبم نبرده باز
چه‌ها، چه‌ها، چه‌ها که می‌بینم و باور ندارم
چه آرزوها که داشتم من و دیگر ندارم
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:قولی در ابوعطا
گوهر بعدی:وداع
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.